Роверот на Марс на НАСА, Персеверанс, собра два примерока од карпи со знаци дека тие биле во контакт со вода долго време, што го поттикна случајот со древниот живот на црвената планета. „Изгледа дека нашите први карпи откриваат средина која е потенцијално погодна за одржлив живот“, изјави Кен Фарли, проектен научник при мисијата. Важна работа е што водата била таму долго време.“ Заслуги: NASA/JPL-Caltech Роботот со шест тркала ...
Астрономи открија масивна галаксија кој предизвикува немири во раниот универзум. Кога универзумот имал само 1,8 милијарда години, галаксијата ХММ-2599 веќе била огромна. Но, била и мртва како трупец. Некаде по Големата експлозија (пред 13,8 милијарди години) и пред 12 милијарди години, галаксијата се раширила во изблик на нови ѕвезди – и потоа целосно запрела. „Дури и пред универзумот да наполни 2 милијарди години, ХММ-2599 имала ...
Можеби дождот од вселенски метеорити на нашата планета изминатите 500 милиони години не е тоа што мислиме дека е. Преку анализирање на 8 484 килограми седиментни карпи од древно морско дно, научниците открија дека големите удари во астероидниот појас немаат значаен придонес кон бројот на метеоритски удари на Земјата, како што мислевме претходно. Ова е откритие за кое научниците веруваат дека еден ден ќе ја спаси Земјата од астероидни удари. ...
Помина повеќе од една деценија откако го прочитав феноменалнот роман „Црвениот Марс“ од Ким Стенли Робинсон, но добро се сеќавам на еден конкретен став. Еден човек штотуку стапна на Марс и забележа како хоризонтот изгледа затворен, затоа беше очигледно дека стојат на помала планета. Тоа ме натера да се запрашам … дали навистина би можеле да го забележиме тоа? Отсекогаш сакав да го гледам хоризонтот. Особено кога бев крај ...
Во филмот Superman IV: The Quest for Peace, главниот херој го собира целото нуклеарно оружје во светот и го фрла во Сонцето. Ова е интересна идеја. Всушност постојано читаме како некој предлага да го фрлиме целото нуклеарно ѓубре во Сонцето. Но, за да го сториме ова се јавува проблем околу орбиталната механика. Заслуги: MinutePhysics Како што можеме да забележиме во ова видео од каналот Minute Physics, количеството делта-ве (разлика помеѓу ...
Некои научници сметаат дека фреквенциите произведени од молњи може да бидат поврзани со нашите мозочни бранови, медитација и хипноза. Шуманова резонанца Невремиња со громтевици што удираат околу Земјата околу 50 пати во секунда создаваат електромагнетни бранови со ниска фреквенција што ја опкружуваат планетата. Некои научници мислат дека овие бранови, наречени Шуманови резонанци, може да имаат влијание врз човечкото однесување. Шумановата ...
Доколку постоеја вонземјански цивилизации во други планетарни системи, дали би можеле тие да го детектираат нашето постоење на Земјата? Ова е прашање кое води кон нови начини на барање вонземјанска интелигенција. Но не е лесно да се стигне до одговорот на ова прашање. Уметнички приказ на Областа врз која Земјата Транзитира. Заслуги: OpenSpace/American Museum of Natural History Тим од астрономи идентификуваа 2 034 планетарни системи на максимално ...
Згасната ѕвезда голема колку Месечината е најмалата таква ѕвезда која ја имаме видено досега. Ѕвездата е бело џуџе, ултрагустото срушено јадро на ѕвезда со маса слична на сончевата, но со пречник од само 4280 километри. Таа е и најмасивното бело џуџе досега видено, со маса 1,35 пати поголема од сончевата. Илустрација на големината на џуџето. Заслуги: Џузепе Париси Застанете малку за тоа да ви легне – малку повеќе од масата на нашето Сонце ...
Како преку една егзопланета откривме дека нашето Сонце е нормална ѕвезда Малите темни региони на Сонцето со векови им помагаат на научниците да ја проучуваат нашата најблиска ѕвезда. Гледањето сончеви дамки е лесно кога се набљудува Сонцето, но идентификувањето на дамки кај ѕвездите слични на Сонцето и оддалечени светлосни години од нас може да биде предизвик. Сега, астрономите искористија егзопланета во орбита за барање ѕвездени дамки. Тие ...
Марс е бомбардиран со радијација. Без зaштитно магнетно поле и густа атмосфера како онаа на Земјата, зрачењето од вселената има речиси непопречен пат до површината на Марс. Нашите машини можат да се шеткаат на површината и безгрижно да се соочат со сето тоа зрачење. Но, ние луѓето неможеме. За луѓето, сето тоа зрачење е смртоносна опасност. Заслуги: Murray Buttes. (NASA/JPL-Caltech/MSSS) Како би можеле сите потенцијални човечки истражувачи да се ...
