Ова ги одбележа нашите животи засекогаш. На сите нас. Јас функционирам како зомби од 3 мај лани. Одам на работа и сè правам механички“, изјави класната наставничка Нада Радоњиќ Булатовиќ пред Вишиот суд во Белград. Таа детално опиша како било кобното утро и како ја примила страшната вест за масакрот во училиштето во кое работи. – За моја среќа, ако можам да кажам, тој ден бев на втора смена. Станав и направив кафе и не го ни вклучив телевизорот ...
Ова ги одбележа нашите животи засекогаш. На сите нас. Јас функционирам како зомби од 3 мај лани. Одам на работа и сè правам механички“, изјави класната наставничка Нада Радоњиќ Булатовиќ пред Вишиот суд во Белград. Таа детално опиша како било кобното утро и како ја примила страшната вест за масакрот во училиштето во кое работи. За моја среќа, ако можам да кажам, тој ден бев на втора смена. Станав и направив кафе и не го ни вклучив телевизорот ...
Ова ги одбележа нашите животи засекогаш. На сите нас. Јас функционирам како зомби од 3 мај лани. Одам на работа и сè правам механички“, изјави класната наставничка Нада Радоњиќ Булатовиќ пред Вишиот суд во Белград. Таа детално опиша како било кобното утро и како ја примила страшната вест за масакрот во училиштето во кое работи. За моја среќа, ако можам да кажам, тој ден бев на втора смена. Станав и направив кафе и не го ни вклучив телевизорот ...
Ова ги одбележа нашите животи засекогаш. На сите нас. Јас функционирам како зомби од 3 мај лани. Одам на работа и сè правам механички“, изјави класната наставничка Нада Радоњиќ Булатовиќ пред Вишиот суд во Белград. Таа детално опиша како било кобното утро и како ја примила страшната вест за масакрот во училиштето во кое работи. – За моја среќа, ако можам да кажам, тој ден бев на втора смена. Станав и направив кафе и не го ни вклучив телевизорот ...
Ова ги одбележа нашите животи засекогаш. На сите нас. Јас функционирам како зомби од 3 мај лани. Одам на работа и сè правам механички“, изјави класната наставничка Нада Радоњиќ Булатовиќ пред Вишиот суд во Белград. Таа детално опиша како било кобното утро и како ја примила страшната вест за масакрот во училиштето во кое работи. – За моја среќа, ако можам да кажам, тој ден бев на втора смена. Станав и направив кафе и не го ни вклучив телевизорот ...