Околу 19 од 27 земји на ЕУ наплатуваат данок за пренос на имот. Сепак, приходите од даноците од наследство, имот и подарок надминуваат 1% од вкупното оданочување само во две земји на ЕУ – Белгија и Франција. Данокот на наследство е специфична форма на оданочување на имот.

Даноците на нето богатство се наплаќаат периодично, обично годишно, на имотот што го поседува. Спротивно на тоа, даноците за пренос на богатство се наплаќаат кога богатството се пренесува, а во случај на даноци на наследство и имот само по смртта на донаторот. Од 2022 година, немаше даноци на наследство, имот и подарок во осум земји на ЕУ, според Даночната фондација, која се потпира на „Светскиот водич за данок на имот и наследство 2022“ и „Светско резиме на даноците“ на PwC.

Во оваа група спаѓаат Австрија, Кипар, Естонија, Литванија, Малта, Романија, Словачка и Шведска. Меѓу земјите на ЕФТА, исто така, немаше данок за пренос на имот во Норвешка. Пет земји ги укинаа даноците на имот или наследство од 2000 година. Тоа се Австрија, Чешка, Норвешка, Словачка и Шведска. Естонија и Латвија, од друга страна, никогаш не наплатиле данок на наследство или имот.

Две нордиски, две балтички и две островски земји во Средоземното Море не наметнуваат данок на наследство. Според извештајот на ОЕЦД за оданочување на наследството за 2021 година, има многу заеднички карактеристики во дизајнот на даноците на наследство, имот и подарок низ Европа. Повеќето земји наплаќаат даноци за наследство и подарок врз основа на примателите, но малцинството наплаќа даноци на имот засновани на донатори. Само Данска, во ЕУ, наплаќа данок на имот на починатите донатори.

Истото правило го има и Велика Британија. Повеќето земји имаат прогресивни даночни стапки, но околу една третина применува рамна стапка, а даночните стапки исто така варираат во голема мера. Во 2022 година, максималната стапка на данок на наследство се движеше од 4% во Хрватска до 88% во Шпанија, во зависност од регионот.