Лансирањето на антирадарска ракета „MGM-88 HARM“ од оригиналниот советски дизајн Су-27 Flanker на украинските воздухопловни сили е снимено на видео, кое јасно прикажува западен таблет уред, најверојатно „iPad“ или сличен модел, во пилотската кабина. Како што анализираа американски експерти, видеото објавено од профилот на Твитер познат како „OSINTtechnical“, јасно ја прикажува оваа модерна интеграција.

Од почетокот на војната во февруари 2022 година, огромен број украински борбени авиони од советско потекло се надградени со различни западни системи, вклучително и проектили. Точниот процес за тоа како таблетот се интегрира со системот за лансирање ракети, сепак, останува мистерија, според американските аналитичари кои детално ја разгледаа малку нејасната видео снимка, пренесува „bulgarianmilitary“.

Д-р Вилијам ЛаПланте, американскиот потсекретар за одбрана, даде одредена претпоставка. Во интеракцијата на 24-ти април со новинарите, тој потврди дека бројни западни оружја биле успешно модифицирани за употреба во украинските авиони.

„Работејќи заедно со Украинците, успеавме да ги опремиме нивните авиони со голем број западни оружја, во суштина управувани преку „iPad“ во пилотската кабина. Она што е најимпресивно е брзата приспособливост, при што новоопремени авиони се летаат во конфликт само една недела по добивањето на ажурираните системи“, откри тој.

Од снимката во објавеното видео, може да собереме само скромен дел од целата приказна. Се чини дека прикажува „iPad“ или сличен уред, чиј екран покажува широка географска област – предвидената патека на летот на проектилот до цел оддалечен неколку километри. Екранот на уредот, исто така, прикажува збунувачки податоци распоредени во табела на горниот дел, заедно со посложени информации долж левиот и долниот раб.

Камен-темелникот на овој храбар концепт е развојот на нарачана апликација или софтвер опремен за размена на команди со системите на ракетата. Таквиот софтвер мора да биде доволно софистициран за да испраќа директиви до проектилот, да добива повратни информации и да ги прикаже овие информации на лесно разбирлив начин на екранот на уредот.

Преносот на информации помеѓу „iPad“ и проектилот се претпоставува дека ќе биде инициран преку безбедна безжична врска, можеби заштитена „Wi-Fi“ или „Bluetooth“ врска. Преку оваа врска, уредот може да издава команди што треба да се обработат од компјутерските системи на ракетата. Овие команди може да се движат од иницирање лансирање до прилагодување на траекторијата, па дури и активирање на детонација.

Замислете ја можноста „iPad“ да пренесува податоци во реално време од сензорите на ракетата за време на летот. Ова може да вклучи клучни детали како што се брзината, висината и позиционирањето на ракетата, меѓу другите релевантни податоци. Таквите информации може веднаш да се прикажат на корисникот, овозможувајќи му внимателно да ја следи траекторијата на ракетата и да ги спроведе сите неопходни прилагодувања во движење.

И покрај овие возбудливи изгледи, неколку предизвици сугерираат дека одговорите можеби не се толку јасни. Вградувањето на потрошувачката електроника во воените рамки носи свој сет на предизвици, при што безбедноста е главна грижа. Секој систем што може далечински да контролира проектил мора да има супериорни безбедносни мерки, за да се спречат шансите за неовластен пристап или прекин.

Суровите физички услови под кои работи борбениот авион во голема мера се разликуваат од вообичаените средини за кои е дизајнирана потрошувачка електроника како таблети. Уредот треба да биде доволно робустен за да издржи високи „Г-сили“, флуктуирачки температурни промени и потенцијално да преживее наспроти пукањето. Ова бара голема ревизија на дизајнот на таблетот или создавање на специјализиран инструмент.

Несомнено, постои можност таблетот да служи како навигациски систем на авионот во овој контекст. Ова има големо значење, имајќи предвид дека украинските Су-27 Фланкерс, на пример, немаат надградено со оригиналните компоненти и системи на производителот повеќе од десет години.

Иако значително напреднати во 1980-тите, денешните стандарди го прават навигацискиот систем на Су-27 донекаде застарен. Овој систем се потпира на копнени помагала за навигација, зголемени со инерцијални механизми за навигација. И покрај нивната доверливост, овие системи не нудат точност или ажурирања во реално време карактеристични за модерните системи базирани на „GPS“.

Спротивно на тоа, iPad користи комбинација од „GPS, GLONASS, Galileo и BeiDou“ за да го одреди позиционирањето. Овој повеќеслоен пристап ја подобрува точноста. Понатаму, „iPad“ добива ажурирања на сателитски податоци во реално време во врска со временските услови, теренот и другите навигациски фактори.

Постојано ажуриран со најновите софтверски достигнувања и сателитски податоци, системот за навигација на „iPad“ гарантира дека најточните, најсовремени информации се секогаш при рака. Спротивно на тоа, ажурирањата на навигацискиот систем на Су-27 бараат физички измени на авионот, процес кој е и трошок и одзема многу време.