ОВА ПРАШАЊЕ СОЗДАВА РАСКОЛ ВО ЕВРОПА: Кој е за, а кој против нуклеарната енергија?

Добивај вести на Viber

Франција, исто како и многу други земји, сака да постигне јаглеродна неутралност до 2050 година.

Тоа значи емитување што е можно помалку јаглерод диоксид во атмосферата, со што Франција сака да се посвети на нуклеарната енергија за да обезбеди „енергетски суверенитет“, пренесе Франс 24.

Земјата стана лидер во развојот на нуклеарната енергија по нафтената криза во 1973 година, кога беа изградени повеќе од 50 нуклеарни централи, кои произведуваа околу две третини од електричната енергија.

Сепак, тие реактори стареат, а новата генерација нуклеарни централи допрва треба да се стави онлајн.

Иако Европа е сè уште поделена по ова прашање, во март, на првиот Самит за нуклеарна енергија во Брисел, светските лидери беа доста единствени во своите ставови.

На настанот присуствуваа повеќе од 30 земји, а заклучокот беше дека нуклеарната енергија може да ја намали употребата на фосилни горива, да ја зголеми енергетската безбедност и економскиот развој.

Сепак, одредени земји не се појавија на состанокот, а многу еколошки активисти се уште жестоко се противат на овие предлози.

Колку струја добива Европа од нуклеарната енергија?

Околу четвртина од европската енергија е нуклеарна, а повеќе од половина се произведува во Франција, пренесува Euronews.

Вкупно, има повеќе од 150 нуклеарни реактори во 27-те земји-членки на ЕУ.

Поради катастрофите кои сè уште се длабоко врежани во сеќавањата на многу луѓе, употребата на нуклеарната енергија останува контроверзно прашање.

Кој е „за“?

Белгија, Бугарија, Хрватска, Чешка, Финска, Франција, Унгарија, Италија, Холандија и Шведска потпишаа декларација со која ги повикуваат регулаторите „целосно да го отклучат“ нуклеарниот потенцијал и да дозволат финансирање за продолжување на животниот век на постоечките реактори.

Една од причините зошто лидерите на ЕУ сакаат да се свртат кон нуклеарните технологии е енергетската криза и зависноста од горивото добиено од странство. Исто така, постои потенцијал за „декарбонизација на енергетските системи“ и, пред сè, за обезбедување на прифатлива електрична енергија.

Кој е против?

Кога ќе се спомене терминот „нуклеарна“, обично се мисли на катастрофи како онаа во Чернобил во 1986 година, поради што јавното мислење е главно негативно.

Стравот дека безбедноста може да биде загрозена беше особено распространет во Германија, каде што еколошките движења и Партијата на зелените цветаа.

Така, во 2002 година, владата на левиот центар донесе закон со кој се запира секоја изградба на нуклеарни централи, а сличен мораториум постои и во Србија.

Германија планира и во иднина да ги затвори постојните реактори.

Имаше желба да се префрли земјата на соларна енергија или енергија од ветер.

Сепак, поранешната германска канцеларка Ангела Меркел во 2010 година најави дека нуклеарните централи треба да продолжат со работа со цел да се зголеми понудата на енергија што не испушта големи количества јаглерод диоксид. Тоа се промени веќе следната година по катастрофата во електраната во Фукушима, Јапонија.

Во Италија, нуклеарното прашање е исто така многу контроверзно. Сите електрани се затворени од 1990-тите по референдумот, а оттогаш повремено има повици да се обнови нивната употреба и да се изградат неколку нови реактори.

На користењето на нуклеарната енергија се противат и Португалија, Данска и Австрија.

И покрај сè, нуклеарната енергија е најчистата енергија што постои и може да се користи за загревање домови или за обезбедување чисто гориво за транспорт. Поддржувачите веруваат дека ја штити животната средина, а електричната енергија може да биде достапна за секого.

Според Европското нуклеарно друштво, има вкупно 168 нуклеарни реактори низ континентот со капацитет од 148.729 MWe. Шест од нив се наоѓаат во азискиот дел на Руската Федерација.

Франција, која произведува најмногу електрична енергија благодарение на нуклеарните централи - 62,6 отсто, следуваат Словачка (59,2), Унгарија (47) и Белгија (46,4).