Денешната инаугурација на Владимир Путин ќе изгледа како сцена од филмот „Бескрајен ден“. 71-годишниот моќник со помпа и аплауз ќе прошета по црвениот тепих на големата палата во Кремљ за по петти пат да биде прогласен за претседател на Русија.
Она што следи е помалку сигурно, но и значително поважно. Имено, традицијата и рускиот закон налагаат полагањето заклетва на новиот претседател да предизвика реконструкција на владата, што би можело да фрли ретко светло на душевната состојба на Путин пред уште еден шестгодишен мандат.
Бидејќи руската војна против Украина е веќе во трета година, Путин не покажува знаци дека сака да скршне од сегашниот пат на уништување на Киев, репресија дома и антагонизам кон Западот.
„Главната цел за Путин е да произведе повеќе оружје, да ја одржува економијата стабилна, да ја заштити од санкции и да се бори против инфлацијата“, рече Татјана Становаја, основач на фирмата за политички анализи R. Politik.
„Не треба да очекуваме ревизија на таа политика“, додава тој. Но, степенот до кој Путин го реконструира тимот задолжен за спроведување на таа програма ќе понуди увид во тоа колку е подготвен да ги напушти старите навики за да ја обезбеди иднината на неговиот режим.
Според Николај Петров, консултант во британскиот тинк-тенк Chatham House, Путин традиционално поврзува два модели на управување.
Од една страна, тој се потпираше на стара гарда од доверливи пријатели и познаници, како што се министерот за одбрана Сергеј Шојгу и министерот за надворешни работи Сергеј Лавров, од кои вториот ја извршуваше функцијата две децении.
Од друга страна, тој се потпираше на лојални технократи, како премиерот Михаил Мишустин и шефицата на руската централна банка Елвира Набиулина, за да ја одржат економијата на земјата. Но, тој начин на дејствување изгледа сè понеодржлив бидејќи некои од најдоверливите луѓе на Путин се приближуваат или се во седумдесеттите години.
Тука спаѓаат Лавров (74), Шојгу (68) и клучните луѓе на безбедносниот систем - Александар Бортников (72), Сергеј Наришкин (69) и Александар Бастрикин (70).
„Време е генерацијата на Путин да ја напушти сцената, но нивните замени не се подготвени“, рече Петров, додавајќи: „Системот се соочува со сериозен проблем и ќе видиме до кој степен ќе можат да го решат или само ќе го решат да чекаат“.
„Ако Путин сака да го задржи својот систем, тој мора да го промени“, се согласува политичкиот аналитичар Абас Глијамов.
Тој го посочи неодамнешното шокантно апсење за поткуп на заменик-министерот за одбрана Тимур Иванов, што нашироко се смета за напад врз Шојгу, како можен сигнал дека Путин е подготвен да ги „размрда темелите на системот“.
Тоа би било големо отстапување од стариот начин на вршење на работите - што му овозможи на Шојгу да ја задржи функцијата министер за одбрана и покрај бавниот напредок во Украина и скандалозниот обид за државен удар од страна на водачот на платеници на Вагнер, Евгениј Пригожин.
Во последниве години, Кремљ генерално се определи за кандидати за кои се сметаше дека се лесни за контролирање, наместо оние кои беа нужно квалификувани за работата, па затоа ги користеше поранешните телохранители на Путин или помладите роднини на луѓето од блискиот круг на Путин.
Во овој контекст, Дмитриј Патрушев, актуелен министер за земјоделство и син на секретарот на Советот за безбедност Николај Патрушев (72), се пофалува како некој што би можел да биде промовиран во претстојната реконструкција на Путин.
Но, Петров од Chatham House додаде дека ваквите состаноци се уште еден начин на кој Путин ги држи нивните родители „на поводник“. Аналитичарот Становаја рече дека може да дојде до изненадувања и во форма на сè уште непознати „млади јастреби“ со воено искуство во Украина кои ќе бидат назначени на политички позиции.
„Путин јавно кажа дека ги смета за вистинска елита која на крајот мора да ја замени сегашната елита“, рече таа. Сите промени што Путин би ги направил, вели тој, најверојатно би биле ограничени и брзи за да „обезбедат високите функционери да продолжат да работат беспрекорно, без прекини“.
Изборите во март - на кои Путин освои рекордни 87 проценти од руската поддршка - беа нашироко осудени како нелегитимни на Запад, а Европскиот парламент во април усвои резолуција со која гласањето го прогласи за „лажно“.
Неколку земји јавно објавија дека нема да испратат пратеници на инаугурацијата на Путин, вклучувајќи ги Германија, балтичките земји, Чешка и Ерменија. Сепак, Reuters вчера објави дека Франција ќе испрати свој амбасадор, според француски дипломатски извор. „Ние не сме во војна со Русија“, рече потоа францускиот претседател Емануел Макрон.
