Министрите за надворешни работи на ЕУ донесоа одредби во Охридскиот договор задолжителни клаузули за Србија, како еден вид репер „земи или остави“ бидејќи двете земји до сега имплицираа само неколку обврски од овој документ,пишува „Euronews“.

Србија не само што ќе треба да избегне попречување на аспирациите на Приштина да се приклучи на меѓународните организации, туку ќе мора да ги признае и официјалните административни документи издадени од косовската администрација, како што се регистарските таблички и пасошите со националните симболи на Косово.

Српската влада систематски се спротивставува на ваквите работи уште од војната со НАТО во 1999 година, која наметна одвојување на Косово.

Косово порано беше автономна покраина во рамките на Србија кога двата ентитета беа дел од Југославија, која се распадна во 1991 година.

Условите што ги донесе ЕУ на 22 април создаваат политичка сложувалка за Белград ставајќи го своето политичко раководство и целото српско општество пред измачувачка дилема: или ќе започне бавен и прогресивен процес на признавање на Косово или мора да заборави на било каква среднорочна надеж за членство во ЕУ.

Србија досега избегнуваше каков било чекор што би можел да се идентификува како де факто признавање на косовската државност.

На 21 април, Србите кои живеат во Косово во голема мера го откажаа референдумот што го распиша косовската администрација, според владата на Приштина, за да се реши прашањето за градоначалниците во општините со мнозинство српско население.

Прашањето е отворено од ноември 2022 година, кога српските полицајци, градоначалници и судии од северно Косово поднесоа оставки во знак на протест поради, како што тврдеа, „прекршувањето“ на договорите со посредство на ЕУ од страна на косовските власти.