Родителите често се шокирани кога нивното дете ќе ги удри, но психологот Ејми Морин вели дека тоа е честа појава која родителите не треба да ја сфаќаат толку сериозно, особено ако се работи за мало дете. Иако може да биде фрустрирачко и непријатно, многу родители без причина се грижат дека агресивноста на нивното дете кон нив е знак дека некако не успеале како родители. Имено, огромно мнозинство деца ги удираат своите родители, а начинот на кој реагираме е клучен за да се спречи тоа на самиот почеток.

Најпрво Морин посочува работи кои родителите ни случајно не треба да ги прават кога детето ќе ги удри, а една од нив е драматизирањето и викањето. Иако првата реакција на родителите е да му покажат на детето дека тоа што го прави не е во ред со таквата одредена реакција и викање, психологот објаснува дека тоа само предизвикува поголема штета. Така, детето всушност гледа дека ударот вродил со плод и предизвикал одредена реакција, што обично е главната намера на ваквото однесување.

Исто така, психологот Морин нагласува дека ни случајно не смееме да му возвратиме на детето. Наместо тоа, таа нагласува колку е важно веднаш да се постават граници и јасно да му се стави до знаење на детето дека не е дозволено удирање или каков било друг вид физичка агресија. Исто така, забележува колку е важно да се разговара со детето за правилата и границите, за да бидете сигурни дека ги разбира последиците од нивното прекршување.

„Кога вашето дете ќе ве удри, цврсто кажете му дека не смее да удира и дека таквото удирање боли. Направете ги вашите пораки конзистентни за да го научите детето дека употребата на физичка агресија не е дозволена и дека нема да ја толерирате“, објаснува таа.

Извор