Недостигот на работници и високите цени на трудот и материјалите го забавуваат закрепнувањето на градежниот сектор, покажа истражувањето на консултантската куќа Horváth-Group, во која учествуваа повеќе од 30 членови на управните одбори на градежните компании.
Порастот на цените на материјалите и постојаните промени на вработените на сите позиции и понатаму претставуваат значаен проблем за 70 отсто од градежните компании, додека дури 82 отсто од испитаниците изјавиле дека ги чувствуваат последиците од недостатокот на работна сила.
Марија Болдор од консултантската компанија Horváth истакнува дека истражувањата покажале дека повисоката плата веќе не е доволна за привлекување и задржување на квалификувани работници неопходни за градежната индустрија.
„Компаниите ќе мора да привлечат квалификувани работници со пофлексибилни деловни аранжмани, но нивниот дизајн и имплементација исто така бараат време и ресурси“, вели Болдор.
Поради сето ова, учесниците во анкетата од градежниот сектор се внимателни оптимисти за прогнозите за оваа година.
И при прогнозираниот раст на продажбата од 5,5 отсто, како и инфлацијата, не се очекува значително закрепнување во секторот.
Менаџерите на градежните компании го наведуваат обезбедувањето ликвидност како приоритет, а половина од анкетираните дополнително ја споменаа оптимизацијата на трошоците и профитот.
Нагласија дека падот на профитабилноста ја спречува индустријата да постигне важни и итно потребни трансформации во рамките на компанијата, поради што иновациите и употребата на одржливи материјали се пониско рангирани на приоритетната листа, како и дигитализацијата.
Истражувањето покажало и дека секоја петта градежна компанија била жртва на сајбер напад.
„Развојот на бизнисот во градежната индустрија зависи од инвестициското опкружување, кое не е само под влијание на движењата на цените и каматните стапки, туку и многу силни психолошки фактори, како што се загриженоста за цената на недвижностите и неизвесноста за построгите барања за енергија. Многу инвеститори во моментов ја применуваат таканаречената тактика на чекање и гледање, одложување на позначајни инвестиции, што влијае и на остатокот од пазарот“, заклучи Болдор.