Тргнувањето во градинка е голем настан, како за детето така и за целото семејство. Во приватните градинки пријавувањето е отворено секој работен ден додека има места. Ова може да го олесни моментот кога „малата птица ја напушта безбедноста на семејното гнездо“ и оди во светот на врсниците.
На родителите кои имаат избор не им е лесно да проценат на која возраст да го запишат детето во градинка, дали детето е доволно зрело за да остане во групата, како да го подготват за новите предизвици и како да му помогнат при приспособувањето.
Од шести месец до трета година возраст – во јасли
Ако работат и немаат помош од баби и дедовци, многу родители немаат друг избор освен да го запишат и секој ден да го носат своето дете во дневен престој. Според најголем дел од законите во регионот, возраста за дневен престој значи детето да не е помладо од шест месеци и не постаро од три години.
На детето му требаат активни и рамноправни партнери во играта
Во периодот на одлучување, ова прашање станува мантра за родителите и тие си го поставуваат себеси, на пријателите и роднините со долгогодишно искуство. Повеќето експерти се согласуваат дека детето треба да се запише во градинка околу тригодишна возраст. Секако, градинката не е нераскинливо поврзана со трите свеќички на тортата. Секое дете се развива со свое темпо, некои се спремни за градинка на две години, а некои не се ни на четири години. Малите деца треба да се стимулираат, но никогаш да не се малтретираат по принципот „покажи што знаеш“, бидејќи така пишува во развојната мапа. Но, постојат одредени услови кои детето мора да ги исполни и форми на однесување кои треба да ги покажува, за возрасните во неговата околина да проценат дека е зрело и заинтересирано за градинка.
Што знае детето пред да тргне во градинка
Условите соодветни за возраста што повеќето државни предучилишни установи, а и некои приватни ги поставуваат за упис во редовна група се: детето да може самостојно да оди, да зборува и да го совладало користењето на нокшир. Доколку некои од учесниците не ги исполнувале овие услови, односно имаат проблеми и тешкотии во развојот, тогаш се работи инклузивна група.
Помеѓу втората и третата година, напредокот во движењето подразбира детето да има подобра рамнотежа, да може да застане на една нога, да скока, да оди на прсти напред и назад, да знае како да се движи и да носи предмет во раката. Во истиот период се менува говорот на децата, разбираат повеќе зборови отколку што кажуваат, а нивниот вокабулар во втората година се состои од околу триста збора. Речениците што самите ги формираат се претежно потврдни и едноставни, а најчести прашални зборови се „што“ и „кој“. На околу три години детето почнува да вози трицикл. Тоа правилно изговара околу седумдесет проценти од сите звуци, вокабуларот што го користи има околу петстотини збора, а речениците се посложени, составени од три до пет збора. До тригодишна возраст, детето го совладува користењето на нокширот.
Кога детето е зрело за да се запише во градинка
Љубопитните деца кои истражуваат се зрели за градинка
Не постои универзален одговор на ова прашање. Најдобро е да се суди врз основа на однесувањето на детето. Експертите велат дека треба да обрнете внимание на индикаторите што ќе ги опишеме. Детето сè почесто бара да направи нешто самото, иако сепак му треба мала помош од возрасните. Доброволно и лесно се одвојува од родителите на неколку часа, останува кај баба и дедо или кај дадилка. Покажува интерес за другите деца и почнува да си игра со нив кратко време, иако и тепачките за играчки се нормални. Детето ги имитира активностите на возрасните, љубопитно е, поставува многу прашања и истражува. Иако разбира едноставни инструкции, често е способно да се спротивстави. Така, малечкото ги тестира границите поставени од возрасните, пружајќи отпор и одредува, на потешкиот или на лесен начин, кое однесување е прифатливо, а кое не. Јасно ги изразува своите желби и потреби, дури сака и да командува.
Секоја птица лета кон своето стадо
Во овој период родителите, бабите и дедовците и другите роднини едноставно веќе не се доволни. Детето сè уште ги сака, но бара друштво и кај врсниците. Забавата во кругот на семејството не му обезбедува активни и рамноправни партнери во играта. Добро е малите деца да ги тестираат своите способности со своите пријатели. На овој начин тие ќе ги видат своите вештини или што е она на кое треба да работат, што пак, го промовира развојот на способностите на секое дете. Малите го збогатуваат својот вокабулар и подобро ги изговараат звуците за подобро да се разберат во групата. Детето полека ги учи правилата на однесување во новата средина и почнува да ги следи. Ги додава своите идеи и желби, земајќи ги предвид пријателите и наставникот. Со споделување и обработка на сопствените искуства во интеракција со членовите на групата, децата го прифаќаат светот околу нив. Група во која има позитивна атмосфера, без форсирање, спонтано влијае многу стимулативно врз децата. Детето во групата набљудува и учи од моделот, од другите, и од наставникот и од пријателите. Со надзор и малку неопходна помош, децата во градинка се „грижат“ за себе. Наскоро, малиот принц или принцеза може да се прехрани, да ги облече чевлите, да се пресоблече, да се подготви за кревет, да ги измие или да ги остави играчките, дури и во домот може да понуди помош и со тоа пријатно да ги изненади родителите. Крајниот резултат е дека самодовербата кај детето расте.
912