Научниците во пештера длабока 64 километри откриле нешто зачудувачки | “Некој таму бил пред нас“

714
Некои од намерно наредените спелеотеми во пештерата Saint-Marcel, составени од 69 парчиња сталагмит и трупци. (Delannoy et al., J. Archaeol. Method Theory, 2024)

Нашиот свет е полн со фасцинантни, опасни, но и прекрасни пукнатини кои водат длабоко под површината на Земјата.

Пештерите предизвикуваат чувство на стравопочит и ни претставуваат мирен, сосема туѓ свет.

Една од најспектакуларните групи на пештери е пештерата Saint-Marcel во Франција. Луѓето го населиле влезот во таа пештера со милениуми, уште од средниот палеолит.

Овој комплекс од пештери се протега на најмалку 64 километри. Бидејќи е населена уште од античко време, оваа пештера е од голем интерес за антрополозите.

Научниците предводени од геоморфологот Jean-Jacques Dellanoy од French National Center for Scientific Research наишле на загатка, пренесува Science Alert.

Карта што ја прикажува локацијата на комората на пештерата со скршени спелеотеми. (Delannoy et al., J. Archaeol. Method Theory, 2024)

Длабоко во темнината

Длабоко во пештерата, надвор од опасната патека покриена со длабоки јами, пронашле скршени сталагмити на повеќе од 1,5 километар од влезот, што укажува на тоа дека луѓето биле присутни таму пред осум илјади години. Дури и според денешните стандарди, кои вклучуваат безбедносна опрема, софистицирани алатки и силно осветлување, јамите се сметаат за многу опасни.

Овде се поставува прашањето: Како древните луѓе пристапиле на оваа локација и како повторно излегле?

Делот од пештерата што Dellanoy и неговите колеги го истражувале е познат подолго време. Земјата е покриена со скршени карпести формации кои научниците ги нарекуваат спелеотеми. Во 19 век било вообичаено посетителите на пештерите да ги откинуваат сталактитите и да ги земаат како сувенири. Досега се сметало дека камењата во Saint-Marcel биле откинати од туристи, но тимот на Dellanoy открил траги од антички луѓе.

Врз основа на начинот на кој водата ги обликувала скршените спелеотеми, научниците можеле да заклучат приближно кога биле отцепени, но дополнително го поддржале истражувањето со анализа на процентот на ураниум и ториум во камењата. Ториумот е индикатор за ураниум кој се распаѓа со текот на времето, па со овој метод може да се одреди староста на минералите.

Најголемата од структурите, направена од скршени сталагмити (виолетова) и камења (портокалова). (Delannoy et al., J. Archaeol. Method Theory, 2024)

Невозможно е да се замисли

Користејќи го овој метод, научниците откриле дека првиот камен бил откинат пред приближно десет илјади години, а најновиот камен бил откинат пред три илјади години. Исто така, некои скршени спелеотеми биле поставени на смислен начин, што укажува на човечко присуство.

„Нашето истражување го менува начинот на кој гледаме на пештерата Saint-Marcel. Тоа му дава нова културна димензија. Откритијата од тука нè поттикнуваат да размислуваме за древните заедници, како ги користеле пештерите и како се соочувале со опасностите од пештерите“, заклучува Dellanoy.