Сонувањата може да ја подобрат меморијата, сугерирајќи когнитивни придобивки наместо обичен ефект на одвраќање на внимание, сугерира новото истражување.
На полето на невронауката, мечтаењето се појавува како потенцијална когнитивна алатка наместо обично одвлекување на вниманието.
Научниците од Универзитетот Харвард открија интригантни докази кои сугерираат дека кај глувците, периодите на тивко размислување или „сонување“ може да доведат до корисно повторно поврзување на мозочните врски, особено поврзани со меморијата и учењето.
Во новото научно истражување, објавено во списанието Nature, 13 глувци биле изложени на повторливи црно-бели слики додека се следела нивната нервна активност.
Имено, визуелниот кортекс на глувците прикажувал уникатен нервен модел за секоја слика, а откако сликите биле заменети со празен екран, визуелниот кортекс повремено „реактивирал“ слични нервни обрасци, што укажува на активно кодирање на визуелните информации во отсуство на стимули.
Нашите наоди сугерираат дека мечтаењето може да го води овој процес со насочување на нервните обрасци поврзани со двете слики подалеку една од друга, објаснува невробиологот Nghia Nguyen од Универзитетот Харвард.
Студијата имплицира дека нестимулираните состојби на соништата кај глувците можат да ги имитираат ефектите од спиењето врз консолидацијата на меморијата, а со тоа да го подобрат учењето.
Сепак, студијата не одредува дали слични ефекти се случуваат во човечкиот мозок. Сепак, претходните истражувања покажуваат дека потсетувањето на менталните слики ја зголемува активноста на мозокот во визуелниот кортекс и хипокампусот, што укажува на потенцијални паралели.
Иако мечтаењето може да понуди когнитивни придобивки, прекумерното или нефокусираното мечтаење може да има негативни последици, да влијае на вниманието и краткорочната меморија.
Невробиологот Mark Andermann од Универзитетот Харвард предупредува дека не треба да го занемаруваме времето за одмор во будна состојба. Ако никогаш не си дадете време да се одморите додека сте будни, нема да имате толку многу од овие настани од сон, кои можат да бидат важни за пластичноста на мозокот, истакнува Andermann.
Во свет во кој мечтаењето зазема значителен дел од времето на будење, научниците продолжуваат да ги истражуваат сложеноста на талкањето на умот. Прелиминарните резултати од оваа студија ја поставуваат основата за понатамошно истражување на интригантната врска помеѓу сонот, меморијата и учењето.
Извор: Science Alert
