Истражувањето финансирано од Cancer Research UK и Светскиот фонд за истражување на ракот сугерира дека можеби постои врска помеѓу индустриски преработената храна и зголемен ризик од различни видови на рак.
Тимот од Империјал колеџ во Лондон, кој го водел истражувањето, проценил дека врската не може да се докаже бидејќи се заснова на набљудувања, односно дека луѓето се сеќавале што јаделе.
Сепак, тие рекоа дека луѓето во Обединетото кралство, каде што било спроведено истражувањето, јаделе премногу обработена храна и повикале на предупредувачки етикети пред пакетот. Индустриски обработената храна содржи состојки кои луѓето обично не ги додаваат кога готват дома. Овие адитиви може да вклучуваат хемикалии, бои, засладувачи и конзерванси за да го продолжат рокот на траење. Преработената храна која најчесто се јаде во Обединетото кралство се леб од продавница, готови оброци, разни житарки за појадок, преработено месо, слатки и бисквити и колачи купени од продавница.
На пример, Националната здравствена служба на Велика Британија (NHS) вели дека некои видови храна треба да се обработуваат за да бидат безбедни, како што е млекото, кое треба да се пастеризира за да се отстранат бактериите. Претходните истражувања укажаа на врската помеѓу преработената храна и срцевите заболувања, како и дебелината и дијабетесот тип 2. Во новата студија, објавена во eClinicalMedicine, тимот користел податоци од Биобанката на Обединетото Кралство за да ја испита исхраната на 197.426 луѓе на возраст од 40 до 69. Нивното здравје било следено цела деценија, а бил анализиран и ризикот од развој на рак или смрт од него.
Истражувањата покажаа дека поголемата потрошувачка на индустриски преработена храна е поврзана со поголем ризик од развој на рак воопшто, а особено рак на јајниците и мозокот. Тоа е исто така поврзано со зголемен ризик од смрт од рак, особено од рак на јајниците и дојката. Научниците открија дека за секои 10 проценти зголемување на процентот на ултра-обработена храна (UPF) во исхраната на една личност, има два проценти поголем ризик од рак во целост, и 19 проценти зголемен ризик од рак на јајниците. Така, како пример, ако некој имал нула UPF во нивната исхрана, нивниот ризик се зголемувал на секои 10 проценти зголемување на потрошувачката. Секое зголемување од 10 проценти беше поврзано со 6 проценти зголемен ризик од смрт од рак, 16 проценти зголемен ризик од рак на дојка и 30 проценти зголемен ризик од рак на јајниците.
Овие асоцијации беа потврдени дури и откако беа земени предвид збунувачките фактори како што се вежбањето или индексот на телесна маса (БМИ). Научниците исто така откриле дека луѓето кои имаат највисоко (обично 41 процент) ниво на преработена храна во нивната исхрана имаат седум проценти поголем ризик од рак од оние со најмал внес на таа храна (девет проценти од нивната исхрана).
Д-р Естер Вамос, водечки автор на истражувањето, рече:
„Ова истражување додава на сè поголемиот број докази дека ултра-обработената храна веројатно ќе има негативни ефекти врз нашето здравје, вклучувајќи го и ризикот од рак. Со оглед на високите нивоа на потрошувачка кај возрасните и децата во Обединетото кралство, ова има важни импликации за идното здравје“, рече д-р Вамос и додаде:
„Иако нашето истражување не може да докаже причинска поврзаност, други достапни докази сугерираат дека намалувањето на ултра-обработената храна во нашата исхрана може да обезбеди важни здравствени придобивки.
Таа додаде дека се потребни дополнителни истражувања за да се потврдат наодите и да се разберат најдобрите стратегии за јавно здравје за да се намали распространетата присутност и штетата на ултра-преработената храна во нашата исхрана.
Д-р Киара Чанг, која исто така работеше на истражувањето, рече дека просечниот Британец добива повеќе од половина од дневниот внес на енергија од јадење ултра-обработена храна.
„Ова е исклучително високо и загрижувачко бидејќи ултра-обработената храна е направена од индустриски добиени состојки и често користат адитиви за храна за да ја прилагодат бојата, вкусот, конзистентноста, текстурата или да го продолжат рокот на траење. Нашите тела можеби нема да реагираат на ист начин на оние ултра-обработените состојки и адитиви за свежа и хранлива минимално обработена храна“, рече д-р Клара Чанг, додавајќи:
„Меѓутоа, ултра-преработената храна ја има насекаде и се рекламира со ниски цени и атрактивно пакување. Ова покажува дека нашата средина за храна има потреба од итни реформи за да се заштити населението од ултра-преработена храна. Потребни ни се јасни предупредувачки етикети на предната страна на пакувањето на ултра преработената храната за да им помогне на потрошувачите да изберат, а нашиот данок на шеќер треба да се прошири на ултра-преработените газирани пијалоци, овошни и пијалоци на база на млеко, како и други ултра-преработени производи“.
Таа рече дека домаќинствата со пониски приходи се „особено ранливи“ на евтини и нездрави ултра-преработени индустриски производи.
Д-р Панајота Митроу, директор за истражување и иновации во Светскиот фонд за истражување на ракот, рече:
„Резултатите од првата студија во Обединетото Кралство од ваков вид се значајни бидејќи тоа е најсеопфатна проценка на ултра-обработената храна и ризикот од рак. Тоа додава на зголемениот број докази кои ја поврзуваат оваа храна со ракот и другите здравствени состојби“, рече таа.
Д-р. Митроу, исто така, рече дека луѓето треба да ја ограничат нивната потрошувачка на „брза храна“ и друга преработена храна богата со масти, скроб или шеќер, додавајќи:
„За максимална корист, исто така препорачуваме интегралните житарки, зеленчук, овошје и мешунките да бидат главен дел од вашата редовна исхрана.
Шефот на превентивната политика на Cancer Research UK, Малколм Кларк, рече дека сè уште не е дефинитивно утврдено дали ултра-обработената храна предизвикува рак, но висококалоричната и слатка храна може да предизвикаат зголемување на телесната тежина.
