Спектакуларна комета колоквијално позната како „Ѓаволска комета“ се приближува до Земјата и моментално може да се види по самракот на западниот хоризонт.
Жителите на северната хемисфера на Земјата моментално имаат ретка можност да бидат сведоци на кометата 12P/Pons-Brooks како го осветлува ноќното небо.
Оваа комета од типот Halley, со орбитален циклус од околу 71 година и јадро широко приближно 30 километри, е позната по своите зачудувачки ерупции на гас и прашина.
Астрономите веруваат дека кометата, позната и како Horned Comet или Devil’s Comet, најверојатно е поврзана со метеорскиот дожд kappa-Drakonida, од каде што најверојатно потекнува.
Како што патува поблиску до Сонцето, мразот во кометата претрпува сублимација, односно се менува од цврста во гасовита форма. Видливоста на кометата варира бидејќи на моменти таа силно свети, а понекогаш едвај се забележува.
Оптималното гледање на оваа комета е кон крајот на март и почетокот на април на северната хемисфера бидејќи токму тогаш шансите да се види се најдобри, особено над западниот хоризонт по самракот. Додека двогледот или мал телескоп го подобруваат доживувањето на гледањето, можно е да се гледа и со голо око, доколку условите се соодветни. Сепак, осветленоста на кометата останува непредвидлива.
Вистинскиот спектакл ќе биде видлив од „долната“ страна на Земјата
За жал, нејзиното најблиско приближување до Земјата во јуни 2024 година се совпаѓа со нејзиното исчезнување од небото на северната хемисфера. Со други зборови, жителите на јужната хемисфера на Земјата ќе можат да го видат во многу поголем сјај. Тој космички спектакл, исто така, нема повторно да го краси ноќното небо до 2095 година.
Прекарот на кометата им оддава чест на двајца познати набљудувачи на комети во историјата: Jean-Louis Pons и William Robert Brooks. Pons, француски астроном, е познат по своите револуционерни откритија, вклучувајќи 37 видувања на комети помеѓу 1801 и 1827 година.
Неговото набљудување на 12 јули 1812 година го означило првото гледање на споменатата комета, иако слабо. Во текот на следниот месец, неговата светлина се зголемила, кулминирајќи со спектакуларното прикажување на 15 август, комплетирано со неговиот препознатлив опаш.
Врз основа на прецизните записи на Pons, астрономите го одредиле орбиталниот пат на кометата, проценувајќи го нејзиното враќање во периоди помеѓу 65 и 75 години.
Извор: ESA
