И покрај секојдневните напори на припадниците на Министерството за внатрешни работи, телото на убиената Данка Илиќ (2) од Бањско поле, кај Бор, не е пронајдено ниту по осум дена потрага. Адвокатот Југослав Тинтор истакна дека фразата „нема тело, нема дело“ со денови ја узурпира јавноста, но и дека од правен аспект нема никаков кредибилитет.
Тинтор наведува и дека факт е дека причината за смртта несомнено може да се утврди само преку обдукција.
„Мислам дека во јавноста се создава сомнеж дека ако не се најде телото, тогаш го нема целиот случај. Никаде во кривичното право не е пропишано дека нема тело, нема дело. Многу детали ќе влијаат на текот и исходот на постапката и сè не може да се поедностави ако се каже дека телото е почеток и крај на сè. Секако, сите достапни докази се во прашање, фокусот е секогаш на материјалните докази. А, факт е дека само обдукцијата на телото може на несомнен начин да ја утврди причината за смртта. Но, и во отсуство на тело, има случаи кога телото никогаш не е пронајдено, судот секако ќе се одлучи за сите други достапни докази. Ако има трага од крв, дали има ДНК анализа, дали има некој друг доказ, вклучително и признание. Сето тоа се гледа во меѓусебна врска и може да биде основа на судска одлука“, објаснува адвокатот.
Од друга страна, колку може да трае потрагата по тело со ваков интензитет? Дали има временски ограничувања и што се случува ако телото сепак не се најде.
„Потрагата ќе продолжи се додека полицијата, обвинителството и така натаму имаат одредени индиции, односно се додека има одредени податоци каде евентуално би можело да се најде телото на малата Данка. Но, се разбира, сепак ќе има одредено временско ограничување, не може да биде неограничено. Сега, во тој дел, ако не добиеме конкретни резултати во однос на пронаоѓањето на телото, тогаш влегуваме во некаква законска регулатива која е конкретна, прецизна, децидна и која вели дека само судот може да прогласи лице за починато“, изјави поранешниот инспектор Братислав Тимотијевиќ.
Што ако има промена на изјавата?
И додека еден од осомничените го остварува законското право да се брани со молчење, другиот, како што се наведува, го признал делото. Доколку дојде до промена на сведочењето, се поставува прашањето – дали и на кој начин тоа ќе се одрази на истрагата, но и на судската постапка.
„Ќе се процени зошто го сменил сведочењето и судот оценува кое сведочење е поверодостојно и поверодостојно. Ако, на пример, некој даде признание и детално опише некои околности кои целосно се вклопуваат со прибраните материјални докази, а потоа тоа признание го промени со некои други објаснувања, судот може да даде верба на таа прва изјава што содржи целосно признание, поддржан е и материјален доказ, а не верува во изменети изјави и сменета одбрана, повторно треба да даде соодветни причини за тоа“, истакна адвокатот Југослав Тинтор.
Фазата на прелиминарната истрага заврши со лишување од слобода на осомничените. По првото рочиште, според експертите, донесена е наредба да се спроведе истрага која во притворски случај може да трае најмногу шест месеци. По тој рок, обвинителот мора да поднесе обвинителен акт.
