8 мај во историјата – Шон Конери се појави во првиот филм за Џемс Бонд, „Д-р Но“


 

На 8 мај 1963 година, со објавувањето на филмот Д-р Но гледачите на северноамриканските филмови прв пат – низ цевката на пиштолот – го погледаа супершпионот Џемс Бонд (кодно име: 007), бесмртниот карактер креиран од Ијан Флеминг во неговата сега позната серија романи и прикажана на екранот од релативно непознатиот шкотски актер Шон Конери.

Конери глумеше во репертоар на театар и телевизија и имаше некои помали улоги во филмови пред да ја добие својата прва значајна улога, наспроти Лана Тарнер во Друго време, друго место (1958). Следеа поголеми улоги, особено во Најголемата авантура на Тарзан (1959). Харолд Салцман и Алберт Броколи, продуцентите на Д-р Но имаа други актери на ум да го играат Бонд, вклучувајќи ги Кери Грант и Џејмс Мејсон; самиот Флеминг претпочиташе друг водечки кандидат, Дејвид Нивен. Меѓутоа, откако ја доби улогата, Конери брзо ја направи своја.

Со Урсула Андрес, Џозеф Вајсман и Џек Лорд, Д-р Но го испраќа Бонд, агент на британската тајна служба, на Јамајка да ги истражи убиствата на колега агент и неговата секретарка. Таму, тој е принуден да се соочи со злобниот кинески научник д-р Но (Вајсмен) со помош на собирачка на морски школки облечен во бикини, Хани Рајдер (Андрес) и агент на ЦИА (Лорд). Д-р Но ги воспостави стандардните лементи од серијата за Бонд, вклучувајќи ја тематската песна, акциските секвенци со голема брзина, секси „Бонд-девојки“ – и добри и лоши, наклонетоста на Бонд за дотка мартини (протресена, но не помешана“ и претставувањето на себеси како „Бонд. Џемс Бонд“.

Конери продолжи да се појавува во уште шест филмови за Бонд, вклучувајќи ги од Од Русија со љубов (1963), Голдфингер (1964), Тандербол (1965), Живееш само двапати (1967), Дијамантите се засекогаш (1971) и (по 10- годишен прекин) Никогаш не вели никогаш (1983). Иако беше главна атракција на благајните по огромниот успех на Голдфингер, Конери, наводно, веќе бил уморен да го игра Бонд кога го сними Тандербол (1965). Плашејќи се да не биде прикачен на неговото познато алтер его, тој почна да бара различни и попредизвикувачки улоги, постигнувајќи хитови со филмови како Човекот кој би бил крал (1975). Со реномираните пресврти во Името на розата (1986) и Недопирливите (1987), за кои освои Оскар за најдобра споредна машка улога, Конери целосно се оттргна од центарот на вниманието на Бонд и стана еден од најпочитуваните водечки луѓе во Холивуд.

Во меѓувреме, други актери ја задржаа франшизата за Бонд со текот на годините, со различен степен на успех.

Конери почина на 90-годишна возраст во октомври 2020 година.