УБИСТВО НА МЕДИЦИНСКАТА СЕСТРА ЉУБИНКА ВО ЗДРАВСТВЕНИОТ ДОМ! Пациентот седел во чекалната, а потоа станал и ја заклал (ВИДЕО)

Медицинската сестра Љубинка беше убиена во 2016 година од пациент кој седел во чекалната во Здравствениот дом во Шабац.

На 12.01.2016 година во Здравствениот дом во Шабац се случи страотен случај на убиство. Медицинска сестра е убиена на своето работно место. Детективот Браца Здравковиќ во своето видео на Јутјуб објасни што се случило на тој кобен ден. Медицинската сестра се викаше Љубинка Поповиќ, родена 1959 година во Шабац. Таму завршила основно, а подоцна и медицинско училиште затоа што од мали нозе сакала да биде здравствена работничка. Веднаш по завршувањето на средното образование почнала да работи во Здравствениот дом во Шабац. „Љубинка беше миленичка на сите што ја познаваа“, ја започна приказната Здравковиќ.

„Нејзиниот сопруг Мирослав, таа од љубов го нарекуваше Миќа, беше добар човек. Тие двајца имаа многу хармоничен брак поради љубовта што ја имаа еден за друг. Во тој брак имаа две деца, син и ќерка. Љубинка од неа имала четири внуци и чекала петто внуче, а со нетрпение чекала за две години да се пензионира за да може целото слободно време на светот да им го посвети на внуците“, додаде детективот Браца.

Како и секој ден, така и на 12.01.2016 година навреме дојде на работа. Таа работеше наутро од 7:00 часот. Дојде со колегите медицински сестри, пиеше кафе, зборуваше за празниците што поминаа и за празниците што доаѓаат. Работела со пациенти, а набрзо дошло и паузата кога лекарите и медицинскиот персонал отишле во таканаречената лекарска соба да појадуваат таму. Обично оваа пауза трае околу триесет минути, иако понекогаш може да трае и неколку минути подолго.

„Љуба остана да прави нешто во лекарската ординација и не замина на пауза како што обично прави.  Љуба во еден момент ја напуштила просторијата каде што правела документи, најверојатно за да отиде до картотеката. Забележала млад човек кој седел на клупа во ходникот „Бидејќи го знаела од порано, му рекла да дојде по паузата. Тој само кимна со главата, стана и излезе од здравствениот дом“, раскажува Здравковиќ.

Кој беше младиот човек во чекалната?

Неговото име е Вукашин Вилотиќ. Роден е во селото Бојиќ кај Шабац во 1976 година. Таму завршил основно училиште, а подоцна гимназија во Шабац. Вукашин живеел во Бојиќ со мајка му Радмила и татко му Божидар. Поради сообраќајна незгода со смртен исход, тој ја издржувал казната во КПУ Сремска Митровица. Во 2013 година поради добро однесување добил намалување на затворската казна која требало да трае три години. 

Како што објави детективот Здравковиќ, Вукашин им рекол на пријателите дека добро се забавувал во затвор. „Тој дури во еден момент им рече на некои свои пријатели: „Морам да направам нешто глупаво за да може да се вратам во затвор“. Кога пријателите го советувале да оди на лекар, тој им кажал се што го мачи, му препишале секојдневно лекување во Дневната психијатриска болница, земал лекови одреден период и по неговата сопствена иницијатива престана да доаѓа“, изјави детективот.

Како што пријавил детективот, тој живеел во сиромашно семејство и одреден период немале што да јадат, па дошол на идеја да оди на лекар за да му препишат упат во болница. „Тој дошол на идеја да оди кај својот психијатар и да го замоли да му договори да оди во некоја болница како Лаза Лазаревиќ. Сакаше да помине година или две таму, бидејќи таму ќе има храна. Сепак, докторот му дал совет дека ќе почне редовно да ги зема овие психостабилизатори и дека сè ќе си дојде на свое место .

Набрзо дојде најстудената зима во последните десет години, ледената зима во 2016 година. Додека цело село славеше Божиќ, Вукашин и татко му немаа ни за леб. Потоа решил повторно да оди на лекар. Според зборовите на самиот лекар, кога Вукашин отишол да го види на 10 јануари, му рекол дека договорил брза помош да го однесе во Белград и дека таму ќе биде примен во болница. Меѓутоа, сега Вукашин наводно му рекол на докторот дека сега се чувствува многу подобро и дека не сака да оди во болница, туку дома ќе користи психостабилизатори.

Денот на убиството

Два дена подоцна морал да оди кај избраниот лекар за да му ги завери рецептите за психостабилизаторите за да може да ги земе во една од аптеките. И тоа беше тој кобен 12 јануари. „Вукашин доаѓа околу 9:40, гледа дека никаде нема никој, седнува на клупата пред ординација, чека некој да се појави, се врти лево, десно. Во тој момент се појавува и сестра Љубинка, која гледа го знае од порано и му вели: „Сега е пауза, можеш да останеш таму бидејќи е многу ладно надвор, можеш и да прошеташ ако сакаш“. А тој рече: „Ќе прошетам“. Сестрата оди во писарницата, а тој станува, излегува надвор и веднаш на аголот на улицата Масарикова, купува голем месарски нож во џебот од палтото и се враќа во здравствениот дом, седнува на клупата, останува една или две минути, станува, го вади ножот и влегува внатре. Сестра Љуба седеше на масата и пишуваше некаква документација. Слушна како некој ја отвора вратата.

Таа само механички ја подигна левата рака и рече: „Врати се за десет минути кога ќе заврши паузата. Ние сме на пауза. И слушна како вратата се затвора. Но, таа не знаела дека тој што ја затворил вратата не ја напуштил собата, туку всушност бил таму држејќи голем месарски нож во раката. И само секунда или две подоцна, истиот нож Вукашин го забоде во нејзиното рамо. Таа стана, се обиде да се одбрани. Сепак, Вукашин беше упорен. Три пати ја избодел оваа жена, а на крајот ја заклал. Медицинската сестра падна на подот од канцеларијата.  Тој само се сврте, излезе надвор. Во ходникот сè уште немаше никој. Влегува во тоалетот и таму ги мие ножот и рацете. Го враќа ножот во џебот од палтото, оди до истата клупа и седнува и продолжува да чека. Во 10:00 часот, за минута или две доаѓа човек кој исто така е пациент, кој има закажано со лекар. Кога влегол во ординацијата, видел тело на убиена жена. Веднаш истрча во ходникот и почна да вика“, изјави Здравковиќ.

Ова го слушнале лекарите и медицинските сестри кои се уште биле на пауза во нивната соба за одмор. Сите истрчале надвор, втрчале во лекарската ординација каде лежела несреќната жена. Се обиделе да и пружат прва помош, но немало помош. Таа искрвари и беше мртва. Веднаш повикале полиција. Дојде полицијата, го затекна Вукашин како седи на истата клупа, нервозно го чука со нозете на место и без престан повторува: „ Јас ја убив затоа што сакам да одам во лудница. Однесете ме во лудница, не сум нормален. . Полицијата веднаш го приведе.

Телото на медицинската сестра е испратено на обдукција за да се утврди кои се вистинските повреди што ја предизвикале нејзината смрт. Вукашин е испратен на вештачење каде е констатирано дека се работи за психички компетентно лице. Исто така, на тоа прво вештачење и рочиште кога дал исказ имал адвокат по службена должност. Подоцна, кога го смени адвокатот, доби можност и за ново вештачење. На ова вештачење струката повторно констатирала дека се работи за разумна личност.

Против него Обвинителството поднесе обвинителен акт. На нивен предлог беше побарано на Вукашин да му се суди за тешко убиство, што судот го прифати. Според овој член, за ова дело е предвидена затворска казна од 10 до 40 години. Но, бидејќи обвинителството бараше 30 години за тоа што го направи Вушкашин, по две години тешко судење, пресудата беше следна: Вукашин Вилотиќ е осуден на 30 години затвор за кривично дело тешко убиство во Здравствениот дом во Шабац. Во првостепената пресуда, а подоцна и со жалбата тоа е потврдено. Вукашин побара тој да биде испратен на издржување на казната предвреме, односно пред да биде изречена второстепената пресуда. го испратиле на издржување затворска казна во КПУ „Сремска Митровица“. Вукашин и денес е таму и ја издржува истата затворска казна.