Крајот на зимската сезона во Европската унија (ЕУ) дојде со попразни складишта за гас од вообичаеното, што ветува и предизвици во лето, кога вообичаено се испумпува природен гас. Според податоците на „Gas Infrastructure Europe“ (GIE), европските складишта за гас се полни во просек до 34% од нивниот капацитет, а некои земји веќе почнале малку да пумпаат.
Сепак, во утринското тргување на холандската берза ТТФ на 25-ти март, цените се намалија во пресрет на резултатите од преговорите меѓу САД и Русија за ставање крај на војната во Украина.
Тргувањето се одвива по околу 41 евро за мегават-час, или речиси 2% пониска од цената на затворањето во понеделникот (24-ти март). Цените на гасот пораснаа по извештаите за голем пожар на мерната станица за гас Суџа, која е единствената рута за транзит на руски гас низ Украина од мај 2022-ра година.
Пазарите на гас во Европа сè уште реагираат на вестите поврзани со рускиот гас, иако според податоците на Европската комисија (ЕК), неговата важност значително се намалува – од 40% од вкупниот увоз на гас во 2021-ва година (пред почетокот на војната во Украина) на 8% во 2023-та година. Загубата на европскиот пазар му прави сериозни проблеми на гасниот гигант кој забележа загуба од 13 милијарди долари за 2024-та. Во последните месеци Европа разви алтернативи и сега се потпира на испораките на течен гас од различни извори, иако главните количини доаѓаат од САД – 55% од американскиот извоз на гас оди во Европа.
Изданието го привлекува вниманието на новите европски извори на гас – едно од најголемите наоѓалишта во последно време, Нептун Дип, во близина на брегот на Романија, во близина на водите на Бугарија. Полето треба да стапи во функција во 2027-ма година и да придонесе за диверзификација на испораките на гас во Европа.
Унгарија веќе зборуваше за купување романски гас, а министерот за надворешни работи Петер Сијарто рече дека ова е единствената реална можност за диверзификација, иако Унгарија е исто така дел од проектот Вертикален гасен коридор, кој започнува од терминалите за течен гас во Грција, преку Бугарија, Романија, до Централна Европа, како и Молдавија и Украина.
Според „Forbes“, политичката нестабилност во Романија, исто така, може да биде еден од факторите што би можеле да го запрат снабдувањето со романски гас за остатокот од ЕУ. Плановите се земјата да стане извозник откако ќе ја задоволи домашната потрошувачка. Но, кај крајната десница во земјава постои мислење дека развојот на проектот е спротивен на националните интереси, а кај крајната левица – дека постои ризик за животната средина од неговиот развој.
Аналитичарите на „Forbes“ забележуваат дека проектот всушност може да претставува политички ризик за партиите во земјата, со оглед на проблемите со руската пропаганда за време на претседателските избори на крајот на минатата година. Романија, како извозник на гас, дополнително би го ограничила влијанието на рускиот гас во Европа.
А активно се зборува за враќање на рускиот гас, иако многу аналитичари се категорични дека Русија го загубила имиџот на партнер на кој може да му се верува. Тоа е видливо и во реакциите на пазарите на гас на вестите од Русија, особено по промената на американската политика во однос на војната во Украина. Сепак, позицијата на Вашингтон изгледа малку нејасна во однос на гасот – од една страна, американскиот претседател Доналд Трамп се заканува со нови царини и санкции за земјите кои не купуваат американска нафта и природен гас, а од друга – се зборува за желбата на Вашингтон да го обнови проектот Северен тек.
